Als hij in Hét Postkantoor als hart van welzijnsorganisatie Ons Stede Broec op de foto gaat raakt Philippe van Ham (46) al snel geanimeerd in gesprek met bezoekers. Het tekent zijn belangstelling voor de gemeente en haar burgers. “Ik ben graag in de gemeente, tussen de mensen. Ik vind ook dat je je als wethouder moet laten zien. Ik zit liever niet te veel achter mijn bureau”, zal de nieuwe wethouder van Stede Broec (VVD) tijdens het gesprek over de eerste honderd dagen in zijn nieuwe ambt veelvuldig benadrukken.
Philippe van Ham is (nog) geen Westfries. Vooralsnog woont hij met zijn gezin in Hoofddorp, waar hij de laatste vijf jaar werkte als bestuursadviseur van de burgemeester van Haarlemmermeer, eerst met waarnemer Onno Hoes, vervolgens met Marianne Schuurmans. Hij rijdt dus op en neer en doet dat met verve. Het wethouderschap kende Van Ham niet toen hij werd benaderd voor de post sociaal domein, die in Stede Broec vrijkwam toen Martien Krijger de handdoek in de ring gooide. Maar zowel de bestuurderskant als de ambtelijke kant in gemeenteland kent hij wél en hij ervaart het zelf als een pluspunt dat hij ’aan beide kanten’ heeft gezeten. Hij was tien jaar beleidsambtenaar in Noordwijk.
Afstand
’Afstand’ ervaart de nieuwe bestuurder zowel letterlijk als figuurlijk niet als een probleem. De afstand tussen woon en werk over de A7 – die momenteel regelmatig voor opstoppingen zorgt – niet én de afstand tot de Westfriezen in de voor hem nieuwe regio evenmin. Hij voelt zich als een vis in het water in Westfriesland.
“De laatste jaren als ’schaduwbestuurder’ waarbij ik naast de burgemeester stond en met veel dossiers te maken had, besefte ik dat ik zelf in de politiek wilde. Dus toen ik werd benaderd voor de post van het sociaal domein in Stede Broec was de keus snel gemaakt.” Als VVD’er schrok hij evenmin terug voor de portefeuille sociaal domein. Sterker nog, het sprak hem aan en hij zag vele uitdagingen.
In zijn nieuwe functie kiest hij er bewust voor om mensen en organisaties te ontmoeten. “Je stapt halverwege in een rijdende trein, en middenin dossiers waar veel speelt. Ze zijn al onderweg. Dan merk ik wel het voordeel van twintig jaar ervaring in het openbaar bestuur en als beleidsambtenaar. Ik heb me snel ingelezen, veel kennismakingsgesprekken gevoerd. Ik wilde vooral ophalen: wat houdt mensen bezig, ik heb schoolbesturen op locatie bezocht.”
Middenin de samenleving staan én de verantwoording dragen, dat is wat hij wil, merkt hij in zijn rol als wethouder. Daarom bezoekt hij deze ochtend de koffieochtend voor senioren in Het Postkantoor en luistert geïnteresseerd wat mensen hem vertellen. Maar gaat ook graag in gesprek met de gemeenteraad. “Die heeft een controlerende taak. Je bent als wethouder een pion in een schaakspel, waarin je de raad moet omarmen.”
Frisse wind
Als niet Westfries hoopt hij een frisse wind te laten waaien binnen de complexiteit van de SED. „Ik heb zelf natuurlijk een ambtelijk verleden en zie als nieuwkomer hoe keihard er gewerkt wordt binnen deze organisatie, dag in dag uit. We zijn niet alleen, maar met z’n drieën.” En ja, hij moet stroeve dossiers vlottrekker, sommige zaken moeten soepeler, ook binnen het sociaal domein is het ambtelijk verloop groot. „Je bent bezig met een opgave, dat moet groeien, maar ik voel ook de gunfactor. Je krijgt tijd.”
Hij is zwaar onder de indruk van hoe welzijnsorganisatie Ons Stede Broec is opgebouwd en wat daarbinnen speelt. „Dat is echt een succesverhaal. Het project ’zorgzame buurt, eerst in Princenhof nu ook in het Nassaupark, dat is heel belangrijk. Het tijdig signaleren van eenzaamheid bij ouderen. Wij kijken lokaal, maar werken ook nauw samen in de regio, waarbij we de realiteit voor ogen moeten houden.”
Er speelt veel in het zorglandschap, daar is de nieuwe wethouder zich terdege van bewust. „Je hebt een bepaal beeld, maar als je er zelf zit is dat toch weer anders. We hebben een flinke opgave voor de toekomst, de kosten moeten beheersbaar blijven. Je moet direct en duidelijk zijn. Ik zeg altijd: ’Nee is ook een antwoord, als het maar uitlegbaar is’. ”
Microfoon
Hij ziet ondanks zijn stedelijke achtergrond genoeg parallellen met zijn vorige ’stadse’ werk “Het verschil is dat ik nu zelf aan de lat sta, ik sta nu achter de microfoon en dat is geweldig voorrecht. Het is heel mooi: na twintig jaar openbaar bestuur als leerschool mag je dat in de praktijk brengen. Ik heb de laatste jaren veel gezien, mijn handen jeukten om zelf te mogen sturen en dat is fantastisch. Natuurlijk is het een heel ander speelveld, ik ben er nu zelf bij, voer mijn eigen regie.”
“Ik wil laagdrempelig zijn, onder de mensen. Dus ga ik op bezoek in Rigtershof of Ht Postkantoor. Een kopje koffie drinken, achter de voordeur kijken, zodat ik van de mensen zelf hoor wat er speelt. Ik heb van dichtbij ook gezien hoe het niet moet. Je moet zelf het verschil maken, je hebt je eigen antenne. Het kleinschalige van Stede Broec past bij mij en ik leer nog elke dag.”
Bron: NHD
